BMI-(ang. Body Mass Index) jest to najprostszy wskaźnik pozwalający na ocenę proporcjonalności masy ciała do wzrostu. Często jest on używany, gdy bierze się pod uwagę problem epidemii otyłości. Każdy z nas w prosty i łatwy sposób może nauczyć się używać tego wskaźnika jednak należy do niego podchodzić z dystansem.
BMI nie powinno być brane pod uwagę przy ocenie odżywienia:
Jeśli chodzi o ocenę proporcjonalności masy ciała i wzrostu u niemowląt, dzieci i młodzieży należy korzystać z "siatek centylowych" które zostały stworzone do oceny rozwoju dzieci i młodzieży i dokładnie pokazują czy dziecko rozwija się prawidłowo.
BMI nie pozwala no dokładną ocenę naszej masy ciała, gdyż nie wyróżnia tkanki tłuszczowej i mięśni.
Wyobraź sobie dwie osoby które ważą tyle samo i mają takie samo BMI które mogło by wskazywać że obie mają nadwagę jednak jedna z nich jest mocno umięśniona, a druga posiada sporą "oponkę" (posiada nadmierną ilość tkanki tłuszczowej). Mimo że obie osoby mają BMI powyżej normy, z pierwszą osobą jest wszystko okej, a druga powinna zacząć pracować nad obniżeniem swojej masy ciała.
To samo dotyczy osób starszych. Po 65 roku życia dochodzi do nadmiernej kumulacji tkanki tłuszczowej kosztem zaniku tkanki mięśniowej. W tym przypadku za pomocą BMI również nie można ocenić czy taka osoba utrzymuję prawidłową wagę.
BMI może pomóc nam w samodzielnej ocenie czy rzeczywiście nasza masa ciała mieści się w normie. Przy obliczaniu współczynnika BMI należy jednak pamiętać że jest to tylko narzędzie diagnostyczne. Jeśli Twoje BMI jest zbyt niskie lub zbyt wysokie i czujesz się zaniepokojony tym faktem najlepiej skontaktuj się z dietetykiem w celu dokładnej diagnozy.